گفتگو با مصطفی‌کارگشا؛ اولین فوتبالیست اوزی حاضر در لیگ فوتبال کشور پیام

پیام اوز/ابراهیم احمدی: در تعطیلات عید سعید فطر فرصتی فراهم شد تا با مصطفی کارگشا از بازیکنان مطرح اوز در لیگ کشور و استان گفت‌وگو داشته باشیم.

کارگشا خود را فرزند احمد متولد آذر ۶۳ اوز معرفی کرد. وی فوتبال خود را از محلات اوز و زمین‌های خاکی شروع کرده و به گفتۀ خویش تا دوران نوجوانی در چمن فوتبال بازی نکرده است. سپس به تیم نفت اوز به مربی‌گری آقای محمد لطافت (قاسم) می‌پیوندد و فوتبال خود را با این تیم ادامه می‌دهد. وی از محمد لطافت که علاوه بر آموزش، تلاش داشته وی را با هزینۀ شخصی برای تست فوتبال بارها به مرکز استان اعزام کند، تشکر می‌کند، اما گلایه‌های زیادی دارد که در گفت‌وگو بارها بیان کرد.
جزئیات این گفت‌وگو را با هم مرور می‌کنیم.
*آقای کارگشا، لطفاً ابتدا سابقۀ فوتبال خود را اعلام فرمایید.
من از بچگی به فوتبال علاقه‌مند بودم و بعد از بازی‌های محلات در زمین‌های خاکی، به‌صورت رسمی فوتبال را از تیم نفت اوز به مربی‌گری آقای محمد لطافت آغاز کردم. در دوران خدمت سربازی، در تیم‌های هوابُرد و زرهی شیراز بازی کرده‌ام. پس از اتمام خدمت به اوز برگشتم و در اردویی که تیم پیام مخابرات شیراز در اوز داشت، مربی تیم، بازی مرا در فینال فوتبال ردۀ امیدِ بخش اوز دید و پسندید. فردای آن روز مسابقه‌ای بین تیم پیام مخابرات شیراز و منتخب اوز برگزار شد و من نیمۀ اول برای منتخب اوز بازی کردم. بین دو نیمه، آقای حمید قدیری مربی تیم پیام مخابرات به رختکن منتخب اوز آمد و درخواست کرد نیمۀ دوم برای پیام مخابرات بازی کنم. پس از اتمام بازی و رضایت از بازی من، درخواست کرد همراه تیم پیام به شیراز بروم و شبانه با پیام مخابرات به شیراز رفتم.
پس‌ از آن، به مدت شش فصل برای پیام مخابرات شیراز بازی کردم و پس از قهرمانی در لیگ دستۀ دو در سال دوم حضورم در این تیم، چهار سال در لیگ دستۀ یک کشور بازی کردم. سپس برای مدت دو فصل به تیم مس رفسنجان پیوستم و دو سال نیز با این تیم در لیگ دستۀ یک کشور بازی کردم. یک فصل نیز با تیم شاهین بوشهر در دستۀ دویِ کشور بازی کردم.
برای ادامۀ فوتبال به شیراز بازگشتم و در تیم‌های کارای شیراز، صدرای شیراز در لیگ استان و دستۀ سۀ کشور ادامه دادم. اکنون نیز در تیم شهید باقری گویُمِ شیراز بازی می‌کنم و پس از قهرمانی در لیگ استان، به لیگ دستۀ سۀ کشور راه‌ یافته‌ایم.
* در چه پستی بازی می‌کنید؟
در تمام ۱۳ سال بازی در تیم‌های کشوری و استانی، به‌عنوان مهاجم نوک بازی کرده‌ام و در تیم‌هایی مانند مس رفسنجان، علی سامره که خود از بازیکنان مطرح کشور در تیم استقلال بوده و سابقۀ بازی در ایتالیا نیز دارد، در کنار من بوده، یا بعضاً به‌عنوان ذخیره جایگزین من می‌شد.
* برنامۀ فصل جدید شما چیست؟
قرارداد من تمام شده و اکنون بازیکن آزاد هستم. تیم شهید باقری گویُم که در فصل گذشته آقای گلِ آن بوده‌ام، برای فصل بعد خواستار تمدید قرارداد با پیشنهاد خوب است، اما دوست دارم فصل آینده در تیم‌های برق نوین یا قشقایی شیراز که در لیگ دستۀ یک حضور دارند، بازی کنم. بنابراین، همین هفته در تمرینات تیم‌های مذکور حاضر می‌شوم و در صورت موافقت، در یکی از این تیم‌ها ادامه می‌دهم. در غیر این صورت، با تیم گویُم که سال آینده در دستۀ سۀ کشور حضور دارد، فوتبالم را ادامه خواهم داد.
* دلیل موفقیت خود را در فوتبال چه می‌دانید؟
همان‌طور که گفتم فوتبال را از کوچه‌های اوز شروع کرده‌ام و مجدداً جا دارد از حمایت‌های آقای محمد لطافت سپاسگزاری کنم. اما پیشرفت خود را مدیون علاقه، پشتکار و استعداد و اعتمادبه‌نفس خود می‌دانم. با تجربۀ ۱۳ سالۀ خود می‌گویم برای پیشرفت بازیکن در فوتبال ایران، علاوه بر استعداد و علاقه، حمایت‌های مادی و معنوی بسیار ضروری است. خدا را شکر می‌کنم که برای موفقیت خود پولی نداده‌ام و از قِبَل فوتبال پول گرفته‌ام. اما متأسفانه برای حضور در تیم‌ها و لیگ‌های استان و کشور، و موفقیت‌هایی که داشتم، هیچ تماسی از سوی مسئولین شهر و حتی رسانه‌های محلی گرفته نشد که در این مدت ۱۳ سال کجا بوده‌ام و چه کرده‌ام.
من و آقای محمد ابراهیمی بازیکن کنونی تراکتورسازی ۴ سال در پیام مخابرات شیراز هم‌بازی بوده‌ایم. ۲ ماه در اردوی تراکتورسازی و در اردوی ترکیه با هم بودیم؛ در لحظۀ آخر از تراکتورسازی خط خوردم. از ابراهیمی خیلی حمایت شد. از سوی مسئولین شهرش در نورآباد و برخی دوستانش مانند مهدی رجب‌زاده بازیکن تیم ذوب‌آهن حمایت شد؛ اما برای من حتی دریغ از یک تلفن حمایتی.
شاید حضور در تیم‌ها و لیگ‌های استان و کشور زیاد سخت نباشد، اما ۱۳ سال ماندن در لیگ استان و کشور مهم‌تر است. من زمانی به تیم استان انتقال یافتم که استان فارس علاوه بر تیم‌های برق و فجر که در لیگ برتر بازی می‌کردند، تیم‌های مرصاد و پیام نیز در لیگ‌های دستۀ یک و دویِ کشور بازی می‌کردند و بازیکن‌های زیادی در شیراز در رفت‌وآمد بودند و بازیکنان برای حفظ خود کارهای سختی داشتند. با و جود این‌که مسئولین ورزش و فوتبال اوز در جریان انتخاب من در تیم‌های استان و کشور بودند، متأسفانه در منطقه به این موضوع اهمیتی داده نشد و بی‌تفاوت از کنار آن گذاشتند. اگر مانند سایر شهرها بازیکنان زیادی در استان و کشور داشتیم، شاید این موضوع قابل‌هضم بود، اما اکنون که ما منحصربه‌فرد هستیم، پذیرفته نیست.
من ادعا دارم در گذشته تاکنون هیچ بازیکنی از اوز به این سطح از فوتبال نرسیده است. خدا را شکر می‌کنم که با تلاش خود به آنچه استحقاقش را داشتم، رسیدم. امیدوارم در آینده با بهای بیشتر به استعدادها، شاهد حضور موفقیت‌آمیز جوانان در فوتبال استان و کشور باشیم.

* تاکنون چه عنوان و مقام تیمی کسب کرده‌اید؟
سه مقام قهرمانی در لیگ ایران در رده‌های مختلف با تیم‌های متفاوت داشته‌ام. بارها در مسابقات استانی به مقام قهرمانی رسیده‌ایم. در کنار بازیکنان بزرگی بازی کرده‌ام. در ورزشگاه آزادی با تیم مس رفسنجان مقابل تیم پرسپولیس در جام حذفی شرکت داشته‌ام. با تیم‌هایی مانند سپاهان و ذوب‌آهن نیز بازی کرده‌ام. مقابل تیم راه‌آهن با مربی‌گری علی دایی بازی داشته‌ام. بارها به‌عنوان بازیکن هفته انتخاب شدم. با تیم صدرای شیراز و تیم شهید باقری گویم آقای گل مسابقات شده‌ام. در مس رفسنجان بازیکنان بزرگی حضور داشتند و شش تن از آن‌ها بازیکنان خارجی بودند، اما بعد از آن‌ها من بالاترین قرارداد را داشتم.
بارها و بارها روزنامه‌های «خبر جنوب» و «خبر ورزشی» با من مصاحبه داشته‌اند که آرشیو آن‌ها موجود است، اما باز هم لازم است گلایۀ خود را از بی‌تفاوتی مسئولین و رسانه‌های اوز و منطقه ابراز کنم.
* با چه مربیانی تاکنون کار کرده‌اید؟
در تیم نفت اوز با محمد لطافت، در تیم هوابرد و زرهی شیراز با آقایان عسکر روشن‌ضمیر و حبیب فهندژ کار کرده‌ام. در پیام مخابرات ابتدا چهار سال با جمشید قدیری، سپس با محمد عباسی، اصغر اکبری، مهرداد شکاری و جعفر تقی‌زاده کار کرده‌ام. در مس رفسنجان اکبر زبردست و بهمن فروتن مربیان من بوده‌اند. در شاهین بوشهر با قنبری، و در صدرای شیراز با احتشام ساسانی همراهی کرده‌ام و مجدداً با محمد عباسی در شهید باقری گویم، قهرمان لیگ برتر استان شده‌ام. همین‌جا لازم می‌دانم از همۀ مربیانی که برای من زحمت‌ کشیده‌اند، صمیمانه سپاسگزاری کنم.
* در کنار چه بازیکنان مطرحی بازی کرده‌اید؟
با علی سامره و علی علی‌زاده که از بازیکنان مطرح بودند و در تیم‌های استقلال و پرسپولیس هم بازی کرده‌اند، هم‌بازی بوده‌ام. در کنار مهدی شیری بازی کرده‌ام. با محمد ابراهیمی، احتشام ساسانی، وحید رضایی، داریوش شجاعیان، مهدی شجاعی و بسیاری از بازیکنان استان هم‌بازی بوده‌ام.
* از بازی در کنار مهدی شیری سخن گفتید؛ این بازیکن با تیم قشقایی مقابل پرسپولیس در جام حذفی بازی فوق‌العاده‌ای انجام داد. چه‌قدر او را می‌شناسید؟
مهدی شیری فوق‌العاده است. تکنیک ناب و بالایی دارد و اگر بازیکنی کنارش بازی کند متوجه می‌شود. من که خود بازیکن فوتبال هستم برخی مواقع حین بازی محو فوتبال ناب او می‌شوم. متأسفانه برخی مواقع حاشیه‌هایی داشت و نتوانست در تیم‌های مطرح موفق باشد، اما سطح فوتبال وی در سطح فوتبال علی کریمی بود.
* داریوش شجاعیان که گفتید امسال با بالاترین قرارداد به استقلال پیوست، با فرشید اسماعیلی دیگر بازیکن استقلال نیز آشنا هستید؟
اسماعیلی را از دورانی که در تیم نوجوانان فجر بود، می‌شناسم. او نیز از بازیکنانی است که به وی بها داده شد و حمایت شد و رشد کرد.
* به‌جز تیم‌هایی که در آن بازی کرده‌اید، از دیگر تیم‌ها نیز پیشنهاد داشتید؟
بله؛ سال‌ها از تیم آلومینیوم هرمزگان پیشنهاد داشتم اما به آن تیم نرفتم. تیم مس رفسنجان پیشنهاد بهتری داشت و به مس رفسنجان رفتم و اعتراف می‌کنم که این تصمیمم اشتباه بود؛ چون همان سال تیم آلومینیوم به لیگ برتر راه یافت و درصورتی ‌که به آن تیم می‌رفتم، می‌توانستم در لیگ برتر بازی کنم.
* قراردادهای شما در تیم‌های مختلف چگونه و چه‌قدر بوده است؟
اولین قرارداد من با تیم پیام مخابرات شیراز بود. من در اولین قرارداد مدیر و مشاور نداشتم و برای شش سال با من قرارداد بستند اما بسیاری از بازیکنان مشاور و حامی داشتند. در حقیقت من فقط انگشت زدم و شش سال از فوتبال من سوخت؛ چون امکان انتقال به سایر تیم‌ها نداشتم. اولین قرارداد من ماهی ۲۵۰ هزار تومان بود. سال دوم بازیکن فیکس بودم و به من سالی ۵ میلیون تومان دادند ( که بعدها به ۱۰ میلیون تومان افزایش یافت) و به ابراهیمی ۷ میلیون تومان داده شد. آخرین مبلغی که از پیام گرفتم، سالی ۲۰ میلیون تومان بود.
وقتی به تیم مس رفسنجان منتقل شدم، قراردادم به ۱۶۰ میلیون تومان افزایش یافت و شاید به دلیل نیازی که داشتم، پیشنهاد آلومینیوم هرمزگان را رد کردم. در سال جاری که در تیم شهید باقری گویُم بازی می‌کردم و در لیگ استان بازی حضور دارد، ماهیانه ۲ و نیم میلیون گرفتم.
* آیا تیم‌ها امکانات رفاهی نیز اختصاص می‌دهند؟
بله؛ در تیم‌ها به‌ویژه تیم‌های لیگی امکانات کامل زندگی می‌دهند. درتیم مس رفسنجان منزل مبلۀ کامل در اختیار ما بود و غذا درب منزل تحویل می‌دادند، و در فصل حضورم در مس رفسنجان ما اصلاً غذا نپختیم. آلومینیوم هرمزگان نیز مجتمع مسکونی برای بازیکنان تیم دارد.
* به فوتبال اوز و منطقه برمی‌گردیم. علی‌رغم وجود استعدادهایی مانند شما یا مصطفی مرادی که به تیم ملی نوجوانان دعوت شده، چرا فوتبال اوز در استان مطرح نیست؟
من به‌خاطر شرایط زندگی‌ام مجبورم در شیراز بمانم و در دو سال اخیر در لیگ استان با تیم‌های شهرستان‌ها بازی کرده‌ام و دلم برای شهرم اوز سوخت. وقتی می‌بینم گراش، استقلال لطیفی یا شهرهایی مانند صدرا و گویُم، در لیگ استان تیم دارند اما اوز تیمی ندارد، بسیار ناراحت می‌شوم. استقلال لطیفی از تیم‌هایی است که در استان مطرح است. گراش امسال کار قشنگی کرد. وقتی دید تیمش در میانه‌های جدول است و سقوط نمی‌کند، با نوجوانان و جوانان مسابقات را ادامه داد تا آن‌ها تجربه کسب کنند. جلوِ ما بازی کرد و ۲ بر صفر باخت، اما قشنگ بازی کردند و پشتوانه‌سازی کردند.
فوتبال اوز متأسفانه حاشیه‌های زیادی از نظر مدیریت و بازیکن دارد. من دلیل این حاشیه‌ها را نمی‌دانم وقتی مسابقات فقط در سطح بخش اوز است و به رده‌های بالاتری صعود نمی‌کنند. برای من این حاشیه‌ها پذیرفته‌شده نیست.
در حال حاضر با تشکیل مدرسۀ فوتبال بلوکی اقدام خوبی شده است. مسعود مقیم از مربیان بزرگی است که در استان و کشور مطرح است و می‌تواند کمک خوبی به فوتبال اوز بکند، اما متأسفانه از داشته‌های خودمان استفاده نمی‌کنیم. در مراسم اختتامیۀ اولین دورۀ مدرسۀ فوتبال بلوکی که در دانشگاه آزاد برگزار گردید، از من نیز دعوت شد. من در آن مراسم حضور داشتم، از همه تعریف شد؛ اما حداقل برای تشویق کودکان نیز نامی از من برده نشد تا آنان متوجه شوند امکان رشد فوتبالشان وجود دارد. این‌گونه مسائل آزاردهنده است.
* علاوه بر زیرساخت و استعداد در فوتبال، مسائل مالی نیز مطرح است. به نظر شما، برای حضور در مسابقات لیگ استان یا کشور، هر تیم چه‌قدر هزینه دارد؟
این امر بستگی به کیفیت بازیکن و کادر فنی دارد؛ اما فکر می‌کنم با سالی حدود یک میلیارد تومان می‌توان تیم خوبی برای لیگ استان بست. با آشنایی و شناختی که از بازیکنان و مربیان مطرح استان مانند محمد عباسی، احتشام ساسانی، صفر صفرزاده، محمد مطوری و سایر مربیان مطرح دارم، می‌توان با کادر فنی قوی و برخی بازیکنان استان و بازیکنان محلی قرارداد بست و تیم قوی را روانه مسابقات کرد. مگر اوز از لطیفی، گراش، صدرا، گویم و سایر شهرهای استان چه چیزی کمتر دارد؟
* شما به‌عنوان یکی از بازیکنان مطرح استان حاضرید در این مورد همکاری کنید؟
چراکه نه! اگر شرایط فراهم شود، هم برای معرفی بازیکن، هم معرفی کادر فنی حاضر به همکاری هستم. شاید اگر ما در استان تیم داشتیم، من مجبور نبودم در تیم گویم بازی کنم و در تیم شهر خودم بازی می‌کردم. اکنون نیز به این موضوع فکر می‌کنم که سال‌های پایانی فوتبال خود را در تیم استقلال لطیفی یا گراش به اتمام برسانم.
با توجه به آشنایی متقابلی که با بسیاری از مربیان و بازیکنان دارم، برای فصل جدید شش بازیکن از شیراز را به علی سامره سرمربی مس رفسنجان معرفی کرده‌ام. با آشنایی و رابطه‌ای که با عباس سرخاب سرمربی تیم پاس همدان دارم، می‌توانم بازیکنان شاخص را معرفی کنم. اما متأسفانه فوتبال اوز رشد مناسب نداشته و ارتباطات دوستان نیز ضعیف است وگرنه چرا از شهر خودم معرفی نکنم.
* فکر می‌کنید در اوز فوتبالیست مطرح وجود ندارد؟
اوز و این منطقه به‌خاطر شرایط آب و هوایی گرم، فوتبالیست مطرح داشته و خواهد داشت. به‌ویژه از نظر قدرت بدنی، ما شرایط خوبی داریم. وقتی برای ادامۀ فوتبال به شیراز رفتم، مربیان می‌گفتند قبلاً بدن‌سازی کار کردی؟ گفتم نه، شرایط بدنی‌ام این‌طوری است.
ما در گذشته بازیکنانی مانند اسد نیامبارک، محمد لطافت (امین)، محمد و مجید لطافت داشته‌ایم که اگر شرایط پیشرفت داشتند، می‌توانستند موفقیت بیشتری کسب کنند، اما این بازیکنان خوب مدیریت نشدند.
در حال حاضر نیز بازیکنانی مثل مصطفی مرادی هستند که به تیم ملی نوجوانان دعوت می‌شوند. مهم مدیریت کردن بازیکن است. مدرسۀ فوتبالی که تشکیل شده نیز در آینده می‌تواند بازیکنان را در فوتبال مطرح کند. باید بیش از پیش مربیان مطرح را به اوز بیاوریم تا استعدادها رشد و شکوفا شوند. باید از تجارب استفاده شود، برای کارها بیشتر تحقیق شود و کارهایمان جنبۀ تبلیغاتی نداشته باشد.
* به‌طور خلاصه برنامه‌های تمرینی تیم‌ها را بیان فرمایید.
در ابتدای فصل و بعد از یارگیری، حدود دو ماه مانده به شروع مسابقات، برنامه‌های تمرینی که ابتدا بدن‌سازی است، آغاز می‌شود. در بدن‌سازی فوتبال بیشتر بر روی کارهای قدرتی و سرعتی کار می‌شود و کار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی است که بازیکنان به طریقی فرار می‌کنند و برخی نیز مصدوم می‌شوند. پس از تمرینات بدن‌سازی، معمولاً یک هفته استراحت مطلق است تا بدن به فرم اصلی خود بازگردد. در ادامه، تمرینات تاکتیکی شروع می‌شود و با برگزاری بازی‌های دوستانه و تدارکاتی، تیم به هماهنگی و آمادگی برای برگزاری مسابقات می‌رسد.
در حین برگزاری مسابقات نیز در روز بعد از برگزاری مسابقه، تمرین اجباری سبک برگزار می‌شود. سپس یک روز استراحت است و تا زمان برگزاری مسابقۀ بعد، تمرینات تاکتیکی برگزار می‌شود، اما روز قبل از برگزاری مسابقه، تمرین سبک یا عرق‌گیری است تا تیم برای مسابقۀ بعد آماده شود.
* علاوه بر فوتبال چه کاری انجام می‌دهید؟
فروشگاه لوازم ورزشی در خلیج ‌فارس دارم. یکی از مربیان مدرسۀ فوتبال شهید باقری گویم هستم که در ردۀ پایه همکاری می‌کنم.
* مدرک مربی‌گری دارید؟
دارای مدرک مربی‌گری D آسیا هستم و دوره‌های آموزشی را ادامه می‌دهم و دوست دارم پس از دوران بازیگری آموخته‌هایم را انتقال بدهم.

وبسایت مربوطی برای آقای مصطفی کارگشا آرزوی موفقیت و سلامتی می نماید .